josephine

Noc jest naprawdę bardzo piękna. Czuję się w niej jak otulona cieplym, grubym kocem. Nikt mnie nie widzi, nie może skrzywdzić. Dlaczego ludzie wolą więc dzien?

> Wszystko to marność i pogoń za wiatrem <

                                                                                   Księga Koheleta

     Dzisiaj czuję się bardzo samotna, trochę bardziej niż zazwyczaj. Siedzę sama w domu, w radiu puszczają jakąś dolującą muzykę i tylko kot plącze mi sie kolo nóg, wprowadzając odrobinę energii do monotonii naokolo. Dlaczego nic się nie dzieje? Nawet ta glupia komórka nie chce zadzwonic. No wlaśnie...mógbys sie odezwać...A milczysz...Zresztą nie będę na Ciebie czekać. Jest jeszcze tyle pięknych rzeczy na świecie, tyle ludzi, których mogę poznać, tyle miejsc, które powinnam zobaczyć. Czy nie mam racji? Dlaczego tak często czlowiek poświęca się dla drugiej osoby zapominając zupelnie o sobie? Ja już mam dosyć bycia jakąs pieprzoną samarytanką. Chcę życ, chcę zabawy , chcę poczuć wiatr we wlosach. Chcę i dopnę swego. Chcę szcześcia i chociaż wiem, że go zapewne nie znajdę to na jego szukanie warto poświęcić życie. A poza tym teraz mam swojego wlasnego bloga i to on będzie moim przyjacielem i powiernikiem któremu bedę plakać w rękaw. Sama nie wiem, czy moje życie jest aż tak ciekawe, żeby je opisywać. Jeśli będziecie więc czytać moje wynurzenia i opowieści to bądzcie wyrozumiali. Postaram sie was nie zanudzic:-)